Bedrijfswaardering

Bedrijfswaardering is het bepalen van de waarde van een bedrijf op een zeker moment voor een bepaalde toepassing in een bepaalde context.

Het is belangrijk om te onderkennen dat het begrip waarde niet per definitie gelijk is aan het begrip prijs. Aan economische objecten kan waarde worden toegekend indien zij in staat zijn opbrengsten te genereren. De verwachte opbrengsten worden bij voorkeur weergegeven in geldstromen, omdat het boekhoudkundig winstbegrip aan allerlei interpretaties onderhevig kan zijn. Door alle verwachte geldstromen op te tellen, verkrijgt men de economische waarde van een object. Dit optellen kan echter niet rechtstreeks plaatsvinden, omdat het handelen van de mens wordt bepaald door tijdsvoorkeur; de mens wil zo snel mogelijk genieten van de verwachte betere omstandigheden. Dit betekent dat gebruik moet worden gemaakt van de techniek van het disconteren, het contant maken, van geld.

Met behulp van disconteren is het mogelijk toekomstige geldstromen uit te drukken in een waarde van vandaag of een waarde op elk gewenst moment in het verleden. Het handelend subject, de mens, neemt op een bepaald moment een beslissing die naar verwachting zal leiden tot een beter resultaat. Dit betekent dat de situatie en positie van het subject op het moment van handelen het uitgangspunt vormen. Daarom wordt gezegd dat economische waarde per definitie subjectief is. Waarde is afhankelijk van de situatie en positie die de partij op het moment van handelen inneemt. Daar menselijk handelen alleen invloed kan uitoefenen op de toekomst – de handeling gaat immers aan de te bereiken positie vooraf – is economische waarde toekomstgericht. De toekomst is voor de handelende mens een onzekere factor. Verwachtingen kunnen tenietgedaan worden. Daarom wordt bij het berekenen van economische waarde aandacht besteed aan risico en onzekerheid. Aan zeer ongewisse verwachtingen wordt minder waarde gehecht. Verder is het onderscheid tussen waarde en prijs van belang. Ondernemend handelen wordt gedreven door de wens waarde toe te voegen. Dit betekent dat de te betalen prijs niet gelijk is aan de waarde.

Prijs vormt als het ware het sluitstuk van een transactie. Beide partijen zijn kennelijk van oordeel dat de tot stand gekomen prijs op dat moment een beter alternatief vormt dan niet handelen. Dat betekent dat prijzen alleen begrepen kunnen worden binnen een historische context. Binnen de economische wetenschap wordt het (vrijwillig) handelen verklaard door het streven naar verbetering. Naar verwachting komen handelende subjecten na het handelen in een betere situatie en positie. In het economische jargon wordt dan gesproken over het toevoegen van waarde. Dat impliceert dat voor het nemen van een beslissing om wel of niet te kopen of verkopen een waarderingsuitspraak noodzakelijk is. De tot stand gekomen prijs is voor buitenstaanders waarneembaar; het achterliggende waarderingsproces is een individuele mentale exercitie.